Η ικανότητα συναισθηματικής αυτορρύθμισης, είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην ψυχική ισορροπία παιδιών, εφήβων και ενηλίκων. Οι Gratz και Roemer (2004), υποστηρίζουν πως για να επιτευχθεί η συναισθηματική αυτορρύθμιση, το άτομο θα πρέπει αρχικά να αποκτήσει επίγνωση των συναισθημάτων του, στην συνέχεια να τα αποδεχτεί και τέλος να εφαρμόσει τις κατάλληλες στρατηγικές διαχείρισης. Η αποτυχία επίτευξης συναισθηματικής αυτορρύθμισης, συνδέεται με διάφορες ψυχικές διαταραχές, όπως οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, οι διατροφικές διαταραχές και οι διαταραχές προσωπικότητας. (Hanking, 2009; Sim & Zeman, 2006; Glen & Klonsky, 2009).
Ένας παράγοντας που επηρεάζει την συναισθηματική αυτορρύθμιση των εφήβων, είναι η συν-γονεικότητα. Ο όρος αυτός αναφέρεται στο οικογενειακό υποσύστημα, το οποίο περιλαμβάνει το ζευγάρι που συνεργάζεται μεταξύ του, με στόχο την ανατροφή των παιδιών του (McHale, 1997). Η ικανότητα των γονέων να συνεργάζονται αρμονικά και να έχουν κοινές απόψεις για την ανατροφή των παιδιών τους είναι παράγοντες που επηρεάζουν θετικά την συναισθηματική ισορροπία των εφήβων (Voutsina, 2015, Karreman, Tuijil, van Aken, & Dekovic, 2008).
Αντιθέτως, η γονεϊκή σύγκρουση για θέματα ανατροφής φαίνεται να συνδέεται με προβλήματα εσωτερίκευσης και εξωτερίκευσης, ήδη από την ηλικία των 4 ετών (Mangelsdorf & Frosch, 2001). Η ανάπτυξη των παιδιών σε ένα συγκρουσιακά έντονο οικογενειακό περιβάλλον προβλέπει την εκδήλωση αντι-κοινωνικής και επικίνδυνης συμπεριφοράς στην εφηβεία. Επιπλέον, η τάση των γονέων να ανταγωνίζονται τον σύντροφό τους ή να υποτιμούν συστηματικά τις προσπάθειες του φαίνεται να συνδέεται με την αδυναμία των εφήβων να διαχειριστούν τα αρνητικά τους συναισθήματα (Schoppe, Mangelsdorf & Frosch, 2001). Επίσης, πρόσφατες έρευνες έχουν συνδέσει την ικανότητα των γονέων να συνεργάζονται μεταξύ τους για τις δουλειές του σπιτιού με την ικανότητα των εφήβων να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους (Voutsina, 2015).
Συμπερασματικά, η αρμονική συνεργασία των γονέων με στόχο την ανατροφή των εφήβων επηρεάζει θετικά την ικανότητα των εφήβων να διαχειριστούν αποτελεσματικά τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά συναισθήματα. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως οι γονείς δεν μπορούν να διαφωνήσουν μπροστά στα παιδιά τους ή να διαπληκτιστούν. Άλλωστε δεν θέλουμε οι έφηβοι να μεγαλώσουν σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, αλλά σε ένα περιβάλλον που η σύγκρουση γίνεται πεδίο έκφρασης των διαφορετικών απόψεων και διαπραγμάτευσης και όχι πεδίο έκφρασης κακίας και ανταγωνισμού μεταξύ των γονέων.
Βιβλιογραφία
- Gratz, K., & Roemer, L. (2004). Multidimensional assessment of emotion regulation and dysregulation development, factor structure and initial validation of difficulties in emotion Regulation Scale. Journal of Psychopathology, 26, 41-54.
- Glenn C., & Klonsky, E. D. (2009). Emotion Dysregulation as a corefeature of borderline personality disorder. Journal of Personality Disorders, 23, 20-28
- Hankin, B. L. (2009). Development of Sex Differences in Depressive and Co-Occurring Anxious Symptoms During Adolescence: Descriptive Trajectories and Potential Explanations in a Multiwave Prospective Study. Journal of Clinical Child Adolescent Psychopathology, 460-472
- Karreman, A , van Tuijl, C., van Aken, M. A., Dekovic, M. (2008). Parenting, coparenting, and effortful control in preschoolers. Journal of family psychopathology 22, 30-40
- McHale, J. (1997) Overt and covert coparenting processes in the family. Family Process, 36, 183-210
- Schoppe., S. J., Mangelsdorf S. C., & Frosch, C. A (2001). Coparenting, family process, and family structure: implications for preschoolers’ externalizing behavior problems. Journal of family psychopathology, 14, 526-45
- Sim, L. & Zeman, J. (2006). Emotion regulation factors as mediators between body dissatisfaction and bulimic symptoms in early adolescent girls. Journal of Early Adolescence, 25, 478-496.
- Voutsina, E. M. (2015). Emotion dysregulation in adolescence, the role of gender, coparenting and emotion regulation strategies.
